Uit: ik loop even een ommetje

stil verzet

in het licht van zacht glooiende bospaden
waar takken lichtjes je schouder raken
een fragmentje open lucht
kans biedt op wat wolkpassage

blijf ik stilstaan in het moment
adem de diepte van een veranderende wereld
mijn wereld jouw wereld onze wereld
hun dictatuur niet onze wereld

op de waterkant rust een rode kever
alsof hij zo graag zwemmen wou
een vlinder daalt op het wuivende riet
een teken van stil verzet

de zomer gaat ons niet redden
evenmin een stil verzet
maar het past wel bij het passerende wolkje
in dat kleine stukje open lucht

petra maria
18 juli 2023